یادگیری زبان دوم
جلیل فتحی؛ فرنوش محمددخت؛ سعید نورزاده
چکیده
با توجه به نقش کلیدی آن در افزایش توانش تعاملی زبان‌آموزان، مفهوم شوق ارتباط توجه پژوهشی زیادی را در حوزه تدریس و یادگیری زبان دوم به خود جلب نموده است. مطالعات بسیاری پیش‌آیندهای شوق ارتباط را در بافت انگلیسی به عنوان یک زبان خارجه مورد بررسی قرار داده‌اند. به منظور مساعدت به این حیطه پژوهشی، مطالعه حاضر تاثیرات پشتکار و اضطراب ...
بیشتر
با توجه به نقش کلیدی آن در افزایش توانش تعاملی زبان‌آموزان، مفهوم شوق ارتباط توجه پژوهشی زیادی را در حوزه تدریس و یادگیری زبان دوم به خود جلب نموده است. مطالعات بسیاری پیش‌آیندهای شوق ارتباط را در بافت انگلیسی به عنوان یک زبان خارجه مورد بررسی قرار داده‌اند. به منظور مساعدت به این حیطه پژوهشی، مطالعه حاضر تاثیرات پشتکار و اضطراب زبان خارجه را به عنوان پیش‌بینی کنندگان شوق ارتباط در زبان دوم میان زبان آموزان انگلیسی در ایران مورد بررسی قرارداد. برای تحقق این هدف، 163 دانشجوی کارشناسی رشته زبان انگلیسی از چندین دانشگاه در این مطالعه شرکت کردند. دیتای مورد نیاز با توزیع ابزارهایی روا و پایا که این سه متغیر مدنظر (شوق ارتباط، پشتکار، و اضطراب) را اندازه‌گیری می‌کنند، صورت گرفت. از رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری به منظور آزمودن مدل‌های ساختاری فرضی برای روابط میان این متغیرها استفاده گردید. نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیر پشتکار 6/10 درصد و متغیر اضطراب زبان خارجه 20 درصد از واریانس در شوق ارتباط شرکت کنندگان به زبان دوم را تبیین می‌نمایند. علاوه بر این، تاثیر مجزای اضطراب زبان خارجه بر متغیر شوق ارتباط بزرگتر از تاثیر پشتکار بر این متغیر بود. اهمیت این یافته‌ها برای تدریس و یادگیری زبان در انتهای مقاله مورد بحث قرار می‌گیرد.
یادگیری زبان از طریق فناوری
جلیل فتحی؛ سعید نورزاده
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تاثیرات آموزش نگارش از طریق وبلاگ بر عملکرد نگارش و اضطراب نگارش در زبان دوم انجام گردید. به علاوه دیدگاه زبان آموزان در مورد آموزش وبلاگ-محور مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان این مطالعه 46 زبان آموز ایرانی از دو کلاس دانشگاه بودند که به طور تصادفی به گروه کنترل (21 نفر) و گروه آزمایش (25 نفر) منصوب شدند. در ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تاثیرات آموزش نگارش از طریق وبلاگ بر عملکرد نگارش و اضطراب نگارش در زبان دوم انجام گردید. به علاوه دیدگاه زبان آموزان در مورد آموزش وبلاگ-محور مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان این مطالعه 46 زبان آموز ایرانی از دو کلاس دانشگاه بودند که به طور تصادفی به گروه کنترل (21 نفر) و گروه آزمایش (25 نفر) منصوب شدند. در طول یک ترم تحصیلی به مدت 16 هفته، گروه کنترل بر اساس روش سنتی تدریس نگارش آموزش دیدند در حالیکه گروه آزمایش بر اساس آموزش وبلاگ-محور به آنها مهارت نگارش تدریس گردید. داده های مطالعه با استفاده از فعالیت های نگارشی زماندار و پرسشنامه اضطراب نگارش در زبان دوم جمع آوری گردید. همچنین مصاحبه های نیمه سازمان یافته هم اجرا گردید. نتایج نشان داد که هر چند که هر دو روش آموزش بر مهارت نگارش شرکت کنندگان تاثیر مثبت داشت، بهبود عملکرد نگارشی گروه آموزش به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل بود. همچنین نتایج نشان داد که آموزش وبلاگ-محور به طور معناداری اضطراب نگارش گروه آزمایش را کاهش داد اما گروه کنترل از نظر اضطراب نگارش تغییر محسوسی نداشتند. نتایج مصاحبه های نیمه سازمان یافته هم بیانگر این بود که به طور کلی شرکت کنندگان دیدگاه مثبتی نسبت به استفاده از وبلاگ در آموزش نگارش داشتند هر چند که برخی هم دیدگاه منفی و یا تردید را ابراز داشتند. نتایج این پژوهش پیامدهای قابل توجهی هم از نظر عملی و هم نظری برای آموزش مهارت نگارش در زبان دوم دارد.